واژه پادکست (podcast) ترکیبی از کلمههای broadcast و iPod می باشد و به وبلاگ یا سایتی اطلاق میگردد که پستها (یا برنامه های) خود را به شکل فایلهای صوتی در قالبهای mp3 و یا wma جهت شنیدن و یا دانلود کردن در دسترس شنوندگان قرار میدهد. فرهنگ جدید آمریکایی آکسفورد این لغت را – که اولین بار توسط روزنامه نگاری به نام “باب همرزلی” بهکار گرفته شد – چنین تعریف میکند: “برنامه ای رادیویی یا مشابه که دیجیتالی ضبط شده و جهت پیاده کردن (دانلود کردن) برای دستگاههای شخصی پخش صدا در اینترنت گذاشته میشود”. پادکست راهی آسان برای دستیابی به برنامه های دیجیتالی موجود در اینترنت و پخش آنها در زمان و مکان دلخواه است. پادکست در همهی دستگاههای پخش موسیقی دیجیتال قابل شنیدن است و از آن تحت نام های “بلاگ کَست” و “آدیو بِلاگ” نیز یاد میشود.
پادکست جدیدترین تکنولوژی تولید و نشر محتوای صوتی در اینترنت است. به وسیله پادکست میتوان صدای خود را در اینترنت منتشر کرد و میتواند یک رادیو آماتوری شخصی باشد. واژه پادکست از طرف لغت نامه آمریکایی «آکسفورد» بهعنوان واژه سال انتخاب شد. این لغت نامه پادکست را اینگونه معرفی کرده است: «برنامه ای رادیویی که دیجیتالی ضبط شده و برای دانلود و قرار دادن در دستگاههای شخصی پخش صدا در اینترنت گذاشته میشود.» در لغت نامه اینترنتی ویکی پدیا هم در توضیح کلمه پادکست اینطور آمده است: پادکست یا پادپخش یکی از روشهای انتشار پرونده بر روی اینترنت و نام عمومی نوعی برنامه آوایی است که توسط کاربران معمولا روی یک پخش کننده موسیقی دیجیتال و بهطور معمول یک آی پاد به شکل یک فایل صوتی ساخته شده، با استفاده از اینترنت روی رایانههای خانگی و یا پخش کنندههای دیجیتال پیاده میشود.
ژ. امیری اصل. مشاور و روان شناس کلینیک سواد فضای مجازی- مجتمع دیجیتال استان خوزستان (فانوس)